به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «تحلیل رفتار متقابل» نوشته اریک برن با ترجمه اسماعیل فصیح به تازگی توسط نشر نو به چاپ یازدهم رسیده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۱۹۸۹ در لندن منتشر شده است.
چاپ اول این ترجمه در سال ۸۸ عرضه شد و حالا نسخه‌های چاپ یازدهمش راهی بازار نشر شده‌اند.
این کتاب در پی ارائه اصول سیستمی واحد از روانپزشکی فردی و اجتماعی است که طی چند سال اخیر در سمینار گروه درمانی بیمارستان مانت زیون در سانفرانسیسکو، کنفرانس‌های روانپزشکی بالینی شبه‌جزیره مونتری، سمینارهای روانپزشکی اجتماعی در سانفرانسیسکو، و این اواخر در بیمارستان ایالتی آتاسکادرو و انیستیتو روانپزشکی عصبی لانگلی پورتر تدریس شده است. این نظریه اکنون توسط درمانگران و متخصصین گروه درمانی بسیاری از انیستیتوها و مراکز روان‌درمانی و همچنین جلسات خصوصی، برای انواع مختلف اختلالات روانی هیجانی و شخصیتی استفاده می‌شود.
نویسنده این کتاب همچنین از بیمارستان‌های امراض روانی در حدود ۳۰ کشور اروپایی، آسیایی، آفریقایی و جزایر متعددی در اقیانوس‌های آرام و اطلس دیدار کرده و این فرصت را داشته تا اصول تحلیل ساختاری را در محیط‌های گوناگون نژادی مورد آزمایش و بررسی قرار دهد. در کتاب پیشِ رو، واژه «روانکاوی» و کلمات هم‌ریشه آن به مفهوم سنتی آن یا آنچه به اعتقاد قدیمی، روانکاوی است معطوف می‌شود. منظور بررسی تعارض‌های دوران کودکی با به‌کار گیری روش تداعی آزاد و نیز توجه به پدیده‌های انتقال و مقاومت احساس‌های شخصی طبق اصول زیگموند فروید است.
نظریه تحلیل رفتار متقابل این روزها از طرف درمانگران و متخصصین گروه‌درمانی در بسیاری از مراکز روان‌درمانی و نیز در جلسات خصوصی برای درمان انواع اختلالات استفاده می‌شود. جذابیت فزاینده و توسعه فراوان این اصول و روش‌ها انگیزه نگارش این کتاب برای نگارنده‌اش بوده است. دلیل عمده امیدبخشی گسترده «تحلیل رفتار متقابل» در پر کردن فاصله میان نیاز و وسیله درمان روانی آن است که این روش در گروه‌ها بسیار ثمربخش بوده است. افراد گروه از جلسه اول شروع به تغییر کرده، خوب می‌شوند و رشد می‌کنند و اولین گام را برای رهایی استبداد گذشته برمی‌دارند...
این کتاب به غیر از ضمایم، ۴ بخش اصلی دارد که به ترتیب عبارت‌اند از: «روان‌درمانی فرد و تحلیل ساختاری»، «روانپزشکی اجتماعی و تحلیل رفتار متقابل»، «روان‌درمانی» و «مرزهای تحلیل تبادلی». در این کتاب درباره برخی مفاهیم چون «معقول»، «روّیه» و «زبان» ملاحظاتی وجود دارد که توضیحاتی در صفحات ابتدایی درباره‌شان داده شده است.
در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:
آقای دی‌ست به شرکت در گروه‌درمانی ویژه‌ای ارجاع داده شد که در آن درمانگر به‌جای ارائه بازخورد «بالغ» برخوردی «والدانه» داشت. همین درمانگر از طریق روشهای به‌موقع و مختلف، من‌جمله میانجیگری با اداره «امداد سالمندان بازنشسته» و سایر اماکنی که اطمینان داشت نقطه عطفی باشند، کوشید تا سابقه گذشته‌های آکنده با بی‌توجهی را که آقای دی‌ست از والدین حقیقی خود تجربه کرده بود جبران نماید، همچنین او با بازخورد تحقیرکننده «والد» درونی و والدین حقیقی بیمار به مقابله پرداخت. ضمن انجام این کارها، و همچنین با در نظر گرفتن احتمالات ناشناخته مازوخیستی، بار گناه و خشم عصیانگر در بیمار، و نیز با ثابت کردن این مطلب به بیمار که او به اندازه کافی قوی بود که بتواند از انتقام‌گیری «والد» درونی و والدین حقیقی خود در موقعیت‌های خارج از درمان جلوگیری کند، درمانگر موفق به جلب اعتماد «کودک» بیمار گردید. به عبارت دیگر، درمانگر قادر بود به بیمار ثابت کند که او از آقای دی‌ست بزرگ، یعنی والد خود، قدرتمندتر و نیکخواه‌تر است. با تسکین پذیرفتن اضطراب «کودک»، «بالغ» بیمار به‌تدریج نسبتا قوی‌تر گشت تا آنجا که امکان برقراری تماس با این جنبه از شخصیت بیمار به دست آمد.
چاپ یازدهم این کتاب با ۴۴۶ صفحه، شمارگان ۲ هزار و ۲۰۰ نسخه و قیمت ۳۸ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما